بهینه سازی خرد کردن: جلوگیری از تشکیل تخته سنگ های بزرگ در حین انفجار در معادن
هنگام انفجار در معادن، ایمنی یک معیار اساسی در طراحی انفجار است. با این حال، به دلیل عدم قطعیت ذاتی توده سنگ، کیفیت فاز حفاری و بی نظمی سطح آزاد پله ها، تضمین کیفیت انفجار بدون ارزیابی و نظارت خوب بر کیفیت غیر ممکن است. مراحل انفجار این امر به ویژه برای انفجار پله ای با ارتفاع بیش از 10 متر صادق است.
با در نظر گرفتن این موضوع، انجام مطالعات کمی و کیفی در مورد استفاده از روش ها و تجهیزات مربوطه برای بهینه سازی کل فرآیند، نه تنها از نظر ایمنی، بلکه از نظر اقتصادی کلی، با هدف دستیابی به مطلوب ضروری است. خرد کردن اندازه ذرات در حالی که تشکیل تخته سنگ های بزرگ، اثرات نویز و ارتعاش و مراحل مجاور را به حداقل می رساند.
در طول مرحله حفاری، به احتمال بسیار زیاد سوراخ انفجار از مسیر زاویه مستقیم برنامه ریزی شده خود پیروی نمی کند، و در نتیجه انحرافات بسیار معمولی ایجاد می شود. اینها با افزایش عمق گمانه افزایش می یابند و در اثر عوامل زیادی ایجاد می شوند. به نظر می رسد انحرافات در سطح پله وجود نداشته باشد، و اندازه گیری فاصله واقعی بین گمانه و سطح آزاد را دشوار می کند.
همه اینها می تواند بر توزیع صحیح مواد منفجره در منطقه انفجار مورد نظر تأثیر بگذارد و می تواند منجر به پرواز سنگ، صدا، امواج لرزه ای، تشکیل تخته سنگ هایی با اندازه بزرگتر از سنگ شکن شود که باعث کاهش ایمنی و افزایش هزینه های معدن می شود.
در زیر یک مطالعه موردی انجام شده در یک معدن در شمال پرتغال ارائه شده است. تکنیک‌های بهینه‌سازی برای کاهش تشکیل تخته‌سنگ‌ها و فلای سنگ‌ها، مانند شیب‌سنج‌ها (برای کنترل انحراف گمانه)، مدل‌سازی سه‌بعدی (با استفاده از نرم‌افزار O-پیت بلاست)، نقشه‌برداری نیمکت (با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین) برای مطالعه توزیع موقعیت‌های آزاد نسبت به خط مقاومت برای ردیف اول
ارزیابی اولیه
در مرحله مقدماتی، بازرسی بصری از معدن انجام شد و آنچه واقعاً خودنمایی می کرد، میزان تخته سنگ ها بود. تخته سنگ ها یک مشکل هستند و می توانند به چندین عامل مرتبط باشند:
پارامترهای طراحی انفجار ناکافی؛
کنترل ناکارآمد حفاری؛
شرایط زمین شناسی و ...
وضعیت ایده آل این است که اندازه خرد کردن کافی در سراسر انفجار توده سنگ به دست آید، که نیاز به انجام انفجارهای ثانویه را از بین می برد و از بودجه اضافی در مرحله انفجار جلوگیری می کند. بهینه سازی انفجار می تواند نه تنها هزینه های مربوط به عملیات انفجار، بلکه هزینه های باقی مانده مربوط به مراحل حفاری، بارگیری، حمل و نقل و خرد کردن را کاهش دهد. تشکیل تخته سنگ ها ایده آل نیست، زیرا به انفجار ثانویه، هزینه های عملیاتی مرتبط با این فعالیت نیاز دارد و می تواند منجر به افزایش خطر فلای راک شود.
در این مورد می توان از روش های جایگزینی که ایمنی بیشتری را ارائه می دهند مانند چکش های هیدرولیک، گلوله های "drop، سیمان انبساطی، گوه ها و غیره استفاده کرد. همه اینها با فرآیند انفجار مرتبط هستند، بنابراین می توان با استفاده از روش هایی که به حداقل رساندن آن می توان به انفجار کارآمد دست یافت. یا حتی هزینه های عملیاتی را حذف کنید.
"factor" پرواز کن-سنگ باید در نظر گرفته شود، زیرا می تواند نه تنها به پرسنل، بلکه به مردم جوامع همسایه، تأسیسات شرکت و سازه های مجاور آسیب جدی وارد کند. پیامدهای ناشی از آن وقفه در تولید، جریمه های مربوطه یا حتی توقف کامل اکتشاف است.
با بهینه سازی متغیرهای طرح انفجار و استفاده از فناوری هایی که طراحی طرح انفجار را تسهیل می کنند، می توان جنبه های فوق را بهتر تحلیل کرد و از نظر اقتصادی، ایمنی و بهره وری بهبودهایی ایجاد کرد. اینها شرایط زمین شناسی موجود در معدن مورد تجزیه و تحلیل را در نظر می گیرند.
در کار بازرسی چاله انفجار در معادن، انحرافات حفاری در توده سنگ برجسته می شود، زیرا سوراخ ها به ندرت از مسیر از پیش تعیین شده پیروی می کنند، که به نوبه خود باعث انحراف آنها از طرح اولیه انفجار می شود. با افزایش عمق حفاری، وضعیت بدتر می شود. (فیلم انیمیشن حادثه صخره پرنده) از نظر الزامات خرد کردن، نتایج باید با تجهیزات بارگیری و حمل و اندازه سنگ شکن اولیه سازگار باشد تا از انفجارهای ثانویه جلوگیری شود (LIMA, 2001).
