تحلیل خرابی مته‌های رزوه‌دار: چهار عامل کلیدی تعیین‌کننده عمر مفید
چرا برخی از مته‌های دکمه‌ای رزوه‌دار در شرایط کاری یکسان دوام فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند، در حالی که مته‌های شما مرتباً خراب می‌شوند و هزینه‌های ساخت و ساز و خطرات از کارافتادگی را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهند؟ تجزیه و تحلیل عمیق نشان می‌دهد که چهار عامل اصلی بر عملکرد طول عمر این مته‌ها تأثیر می‌گذارند:
عملکرد نامناسب: عوامل انسانی فرسایش را تسریع می‌کنند
رویه‌های غیر منطبق: اعمال فشار بیش از حد در حین حفاری، استفاده از مته برای کندن اجباری سنگ‌های سست، یا ادامه کار پس از ساییدگی و کند شدن شدید دکمه‌های کاربیدی - این اقدامات احتمال ترک خوردن یا شکستگی دکمه‌های کاربیدی را به شدت افزایش می‌دهد.
خطرات آتش‌سوزی خشک: هنگامی که مته بدون تکیه‌گاه سنگی، تحت ضربات با سرعت بالا در حالت سکون قرار می‌گیرد (که معمولاً به عنوان آتش‌سوزی خشک شناخته می‌شود)، می‌تواند به راحتی باعث خرد شدن و پرتاب شدن فوری دکمه‌های کاربیدی شود.
شرایط سخت کاری: فرسایش محیطی اجتناب‌ناپذیر
خواص سنگ: لایه‌های سنگی با سختی بالا و سایندگی بالا، و همچنین سازندهای ساختاری پیچیده و ناهموار، سایش سطح مته را به طرز چشمگیری تسریع می‌کنند.
محیط‌های خورنده: وجود رطوبت، گازهای خورنده یا غلظت بالای گرد و غبار ساینده در محیط عملیاتی، به طور مداوم باعث فرسایش جنس بدنه مته شده و به طور قابل توجهی استحکام بنیادی و مقاومت کلی آن در برابر سایش را کاهش می‌دهد.
نقص‌های طراحی و تولید: نقص‌های ذاتی، خطرات پنهانی ایجاد می‌کنند
خطاهای انتخاب مواد: اگر جنس بدنه مته فاقد استحکام کششی و خستگی کافی باشد، در مراحل اولیه یا میانی سرویس مستعد شکستگی است.
نقص‌های طراحی سازه‌ای: طراحی هندسی غیرمنطقی بدنه مته، منجر به تمرکز تنش غیرطبیعی موضعی می‌شود و خطر شکستگی را تحت بارهای متناوب پیچیده به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
اثرات خستگی حرارتی: قاتل نامرئی تحت بارهای شدید
مته‌های دکمه‌ای رزوه‌دار، که در معرض چرخش مداوم با سرعت بالا و بارهای ضربه‌ای چرخه‌ای با فشار بالا قرار دارند، به دلیل اصطکاک شدید، دمای بالای لحظه‌ای ایجاد می‌کنند. به دنبال آن، خنک شدن سریع از محیط، چرخه‌های مکرر گرم-سرد ایجاد می‌کند که بر ساختار داخلی ماده تأثیر می‌گذارد. این چرخه‌ها باعث شروع و انتشار ترک‌های ناشی از تنش حرارتی میکروسکوپی می‌شوند و در نهایت منجر به تخریب و شکست ماده می‌شوند.
