کنترل ریسک ایمنی عملیات انفجار مهندسی
موارد زیر الزامات جامعی برای کنترل ریسک ایمنی در طول عملیات انفجار هستند که سه مرحله قبل، حین و بعد از انفجار را پوشش می‌دهند و اقدامات ایمنی را برای فضای باز، زیرزمینی، دفاع ساحلی، کانال‌های رودخانه‌ای، توپ‌های کور و سایر صحنه‌ها، مطابق با مقررات ملی ایمنی انفجار (گیگابایت 6722) و قوانین و مقررات مربوطه، اصلاح می‌کنند:
I. الزامات ایمنی عمومی
۱. صلاحیت‌ها و پرسنل
واحد عملیاتی باید دارای مجوز واحد عملیات انفجار باشد و انفجارگران، افسران ایمنی و متولیان باید دارای گواهینامه برای کار باشند.
آموزش ایمنی منظم انجام می‌شود و تنها پس از قبولی در ارزیابی می‌توان عملیات را انجام داد.
۲. طراحی انفجار
طرح طراحی انفجار توسط یک مهندس انفجار ثبت‌شده تهیه می‌شود، توسط کارشناسان بررسی شده و برای تأیید به سازمان امنیت عمومی ارائه می‌شود.
طراحی باید پارامترهایی مانند مقدار خرج، شبکه انفجار، برد هشدار و فاصله ایمنی را مشخص کند.
۳. طرح اضطراری
یک طرح اضطراری ویژه تدوین کنید، تجهیزات کمک‌های اولیه را تجهیز کنید و مانورهای اضطراری برگزار کنید.
دوم. اقدامات کنترل ایمنی مرحله‌ای
(۱) آماده‌سازی قبل از انفجار
۱. تحقیقات در محل
بررسی ساختار سنگ و محیط اطراف (ساختمان‌ها، خطوط لوله، تأسیسات زیرزمینی و غیره) و ارزیابی تأثیر ارتعاش، پرتاب سنگ‌ها و امواج ضربه‌ای.
انفجار زیرزمینی نیاز به تشخیص خطراتی مانند گاز، گرد و غبار معدن و فوران آب دارد.
۲. مدیریت تجهیزات
مواد منفجره و چاشنی‌ها در انبارهای جداگانه نگهداری می‌شوند و توسط یک فرد متخصص نگهداری و ثبت می‌شوند؛ از وسایل نقلیه حمل و نقل ضد انفجار استفاده می‌شود.
سلامت تجهیزات را بررسی کنید و از استفاده از تجهیزات تاریخ گذشته، مرطوب و تغییر شکل یافته خودداری کنید.
3. پذیرش موقعیت سوراخ
بررسی کنید که آیا موقعیت، عمق و فاصله سوراخ‌های انفجاری با طراحی مطابقت دارد یا خیر و آب و شن موجود در سوراخ‌ها را تمیز کنید.
۴. تمهیدات هشداردهنده
یک خط هشدار (≥۲۰۰ متر، مطابق با طراحی تنظیم شده) ایجاد کنید، علائم هشدار دهنده و نگهبانان را نصب کنید؛ پرسنل و دام‌ها را تخلیه کنید.
دفاع ساحلی/انفجار رودخانه: به اداره دریانوردی اطلاع دهید، هشدارهای ناوبری صادر کنید و کشتی‌ها را در آب‌های عملیاتی تخلیه کنید.
(دوم) کنترل در حین انفجار
۱. شارژ و پر کردن
از میله‌های چوبی تفنگ برای شارژ استفاده کنید و کوبیدن محکم آنها اکیداً ممنوع است؛ طول پر شدن چاله انفجاری ≥1.2 برابر حداقل خط مقاومت است و به طور متراکم با خاک رس یا شن پر شده است.
انفجار زیر آب: از مواد منفجره ضد آب برای اطمینان از عایق‌بندی خط انفجار استفاده کنید؛ از انفجار زیر آب در فصل سیل خودداری کنید.
۲. شبکه انفجار
از یک مجموعه دوتایی از شبکه‌های انفجاری یا سیم‌های انفجاری مرکب استفاده کنید، و بخش چاشنی دقیق باشد؛ مقاومت را پس از اتصال شبکه تشخیص دهید، و خطا ≤±5٪ است.
انفجار زیرزمینی: از چاشنی‌های ضد الکتریسیته ساکن استفاده کنید و انفجار با شعله باز ممنوع است.
۳. تأیید قبل از انفجار
پس از اینکه مسئول ایمنی تأیید کرد که هشدار برقرار شده و پرسنل محل را تخلیه کرده‌اند، سه علامت هشدار (سوت/پخش) صادر می‌کند.
۴. عملیات انفجار
فرد انفجارکننده باید عملیات را انجام داده و زمان انفجار را ثبت کند؛ در صورت شرایط جوی نامساعد مانند رعد و برق، رگبار باران و غیره، عملیات باید فوراً خاتمه یابد.
(سوم) عملیات پس از انفجار
۱. بازرسی پس از انفجار
قبل از ورود به محل، حداقل ۵ دقیقه (در فضای باز) یا حداقل ۱۵ تا ۳۰ دقیقه (در محیط‌های زیرزمینی/حاوی گازهای سمی) صبر کنید.
پایداری شیب، تکیه‌گاه سقف و غلظت گازهای مضر را بررسی کنید (تهویه اجباری در زیر زمین مورد نیاز است).
۲. درمان تیرگی کور
بلافاصله پس از مشاهده، مورد اصابت گلوله کور را گزارش دهید و مسئول فنی باید یک برنامه درمانی تدوین کند:
هوای آزاد: سوراخ‌های موازی با فاصله ≥30 سانتی‌متر از کنار ایجاد کنید و بمب را شارژ و منفجر کنید.
زیرزمینی: تجهیزات را خارج کرده و از روش شستشوی آب با فشار بالا یا روش القایی انفجاری استفاده کنید.
کندن یا کشیدن طناب انفجاری اکیداً ممنوع است.
۳. برداشتن هشدار
پس از تأیید عدم وجود خطر شلیک کور یا رانش زمین، افسر ایمنی باید علامت بلند کردن را صادر کند.
۴. تمیز کردن سرباره انفجاری
پس از انفجار پدافند رودخانه/دریا، اشیاء شناور را به موقع جمع کنید تا از مسدود شدن آبراه جلوگیری شود.
