قوانین طلایی برای نصب متهها و میلههای حفاری برای دکلهای حفاری هیدرولیکی سنگ
انتخاب مته - تطابق دقیق با شرایط سنگ انتخاب مته مناسب برای حفاری کارآمد ضروری است و باید با خواص سنگ (سختی، سایندگی، یکپارچگی) مطابقت نزدیکی داشته باشد:
سوراخهای با عمق متوسط و قطر بزرگ: از متههای دکمهای با بالهای راهنما و قابلیت حذف بهتر خردههای حفاری استفاده کنید. بالهای راهنما به کنترل مسیر مته و کاهش انحراف کمک میکنند؛ تخلیه خوب خردههای حفاری، راندمان حفاری را در سوراخهای بزرگتر و عمیقتر حفظ میکند.

سنگهای با سایندگی متوسط تا کم: متههای دکمهای با سطح فرورفته عمیق انتخاب خوبی هستند. طراحی سطح فرورفته، حذف خردهها را بهبود میبخشد و خرد کردن مکرر را کاهش میدهد، در نتیجه عمر مته را افزایش داده و نرخ نفوذ بالا را حفظ میکند.
سنگهای بسیار سخت و بسیار ساینده: از متههای تیغهای/صفحهای (مثلاً صلیبی/X شکل) استفاده کنید. این ساختارها مستحکمتر هستند و شرایط سخت سنگ را بهتر تحمل میکنند. به مقاومت سایشی متههای کاربیدی توجه ویژه داشته باشید - اگر سطح مته بیش از حد ساییده و محدب شود، سرعت نفوذ به شدت کاهش مییابد و خطر انحراف سوراخ به طور قابل توجهی افزایش مییابد.
انتخاب میله حفاری - تعادل بین چقرمگی، مقاومت در برابر سایش و کنترل سوراخ انتخاب میلههای حفاری نیاز به تعادل بین چقرمگی، مقاومت در برابر سایش، عمر خستگی و نیاز به کنترل انحراف سوراخ دارد:
میلههای سختکاریشده سطحی: چقرمگی عالی ارائه میدهند و در برابر ضربه و تنشهای خمشی مقاومت میکنند. آنها بهویژه برای تودههای سنگ بینلایهای یا با شکستگیهای شدید مناسب هستند و به کاهش خطر شکستگی میله کمک میکنند.
میلههای کاربوریزه (سختکاریشده با رویه): سختی سطحی بالا، مقاومت سایشی قوی و عمر خستگی طولانیتری دارند که آنها را برای حفاری سوراخهای عمیق مناسب میکند. نکته کلیدی: برای سوراخهای عمیق (معمولاً عمیقتر از 20 متر)، میلههای کاربوریزه را با متههای هدایتکننده (مانند متههای بالمانند ذکر شده در بالا) جفت کنید تا انحراف سوراخ به شدت کنترل شود.
میلههای ام اف (اتصال سریع): با قطر اتصال بهینه و انتقال انرژی ضربهای کارآمد، میلههای ام اف میتوانند سرعت حفاری را به میزان قابل توجهی (تا حدود 15٪) افزایش داده و اتلاف انرژی را کاهش دهند. این مزایا، آنها را به انتخاب اصلی برای حفاری چاههای عمیق در معادن روباز تبدیل کرده است.





