حفاری انفجاری یک روش کاوش اقتصادی و سریع است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد
حفاری انفجاری یک روش کاوش اقتصادی و سریع است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. با توسعه مداوم فن آوری انفجار ، تجمع مداوم تجربه در حفر تونل توسط انفجار باعث شده تا افراد بتوانند با موفقیت از روش های انفجار برای انجام تونل هایی با اشکال مقطع مختلف استفاده کنند. حفاری می تواند اثر حفاری را به یک سطح از پیش تعیین شده برساند.
شاخص انفجار
• شاخص عمل انفجار ، که نسبت شعاع قیف انفجار r به حداقل مقاومت W است ، به صورت n بیان می شود ، که می تواند با فرمول زیر بیان شود:
n = r / w
• سطح آزاد - سطح سنگ منفجر شده در تماس با هوا را سطح آزاد می نامند ، سطح باز نیز نامیده می شود. سطح آزاد نقش مهمی در انفجار مهندسی دارد. با سطح آزاد می توان سنگ منفجر شده را از بین برد و به این سطح منتقل کرد. به منظور كنترل اثر انفجار در انفجار مهندسی ، افراد اغلب سطوح آزاد را به طور مصنوعی در نزدیك انفجار ایجاد می كنند. در عمل انفجار طولانی مدت ، مردم تجربه ساده بعدی را جمع بندی کردند ، یعنی بسیاری از سطوح آزاد وجود دارد و اثر انفجار خوب است.
• حداقل خط مقاومت W - کمترین فاصله از مرکز شارژ تا سطح آزاد ، که به معنای جهت کمترین مقاومت سنگ در هنگام انفجار است. بنابراین ، حداقل خط مقاومت جهت غالب عمل انفجار و حرکت سنگ است.
• شعاع قیف انفجار r —– یعنی شعاع دایره پایین قیف انفجار
• شعاع عمل انفجار R- شعاع گسیختگی نیز نامیده می شود ، یعنی فاصله از مرکز شارژ تا هر نقطه از محیط پایین قیف انفجار.
• عمق قیف انفجار D - کمترین فاصله از نوک قیف انفجار تا سطح آزاد.
• عمق قابل مشاهده h قیف انفجار - کمترین فاصله از پایین ترین نقطه روی سطح شمع سنگ در قیف انفجار تا سطح آزاد.
