تجزیه و تحلیل علل آسیب به ابزارهای حفاری سنگ
ابزارهای حفاری سنگ، مواد مصرفی رایج در انواع عملیات حفاری هستند. در طول سالها استفاده، بخش بزرگی از هزینههای حفاری را تشکیل میدهند، بنابراین شایسته توجه کامل ما هستند. برای به حداکثر رساندن خروجی با حداقل هزینه، یادگیری مداوم و جمعبندی تجربیات ضروری است.
عمر مفید یک ابزار حفاری هم به کیفیت ذاتی آن و هم به استفاده صحیح و استاندارد بستگی دارد. یک اپراتور ماهر و دقیق میتواند هزینههای مصرفی قابل توجهی را برای یک دکل حفاری صرفهجویی کند - بنابراین حتی یک دستگاه خوب نیز برای عملکرد بهینه نیاز به مراقبت و جابجایی مناسب دارد.
در زیر چندین علت رایج آسیب ابزار حفاری آورده شده است:
ناهمراستایی مجموعه ابزار ناهمراستایی بین انتهای ساق، غلاف کوپلینگ و میله مته باعث تغییر شکل خمشی در مجموعه میشود. این تغییر شکل تنشهایی ایجاد میکند که منجر به تطابق ضعیف در اتصالات و شل شدن در نقاط اتصال میشود.
فشار تغذیه (نفوذ) نامتناسب
فشار تغذیه خیلی کم، سرعت نفوذ را کاهش میدهد و میتواند منجر به شل شدن در مجموعه، اتلاف انرژی در رشته ابزار و تنش موضعی بالا شود که باعث جدایش آنی در سطوح تماس میشود. نشانههای فشار تغذیه ناکافی شامل گرم شدن بیش از حد ابزارها، صداهای کلیک در اتصالات، سایش غیرطبیعی رزوه در اثر گرم شدن بیش از حد و تشکیل حفرههای فرسایشی است.
فشار تغذیه بیش از حد بالا، سرعت چرخش مته را کاهش میدهد، خطر گیر کردن مته را افزایش میدهد و تنش خمشی در میله مته را بالا میبرد.
فشار ضربهای (کوبهای) تنظیم نادرست فشار ضربهای مستقیماً بر سرعت چرخش، راندمان حفاری (راندمان پیشروی چرخشی) و عمر ابزار تأثیر میگذارد.
سرعت دورانی سرعت دورانی باید با قطر مته و فرکانس ضربه دستگاه مطابقت داشته باشد. برای متههای بزرگتر، چرخش کمتری مورد نیاز است. سرعت دورانی بیش از حد بالا به دندانههای لبه مته آسیب میرساند.
فشار چرخشی (گشتاور/حفظ محوری) فشار چرخشی مناسب بسیار مهم است: به جلوگیری از گیر کردن رشته مته کمک میکند و پیشنیاز حفظ سرعت چرخشی مورد نیاز است. کنترل فشار چرخشی کلید حفظ سفتی مجموعه ابزار است. سفتی ناکافی اغلب باعث گرم شدن بیش از حد اتصال، پوسته پوسته شدن سطح رزوه، سایش زودرس رزوه و حتی شکستگی رزوه میشود.
استفاده نادرست استفاده از مجموعه ابزارهای فرسوده یا دست دوم به همراه ابزارهای نو، عمر کلی ابزار را کوتاه میکند. عدم ترازبندی هنگام ساخت کوپلینگ، کثیفی یا شن روی رزوهها و عدم استفاده از روانکننده برای اتصالات رزوهدار نیز به رشته حفاری آسیب میرساند. «چکش بادی» (عملیات بدون درگیری مته) از جمله آسیبزاترین شیوهها است و باید از آن اجتناب شود.
سخن پایانی حفاری یک کار طاقتفرسا و پیچیده است. افزایش طول عمر ابزارهای حفاری نیازمند همکاری هماهنگ بین تأمینکنندگان مواد، تولیدکنندگان و کاربران است؛ این امر با تلاش انفرادی محقق نمیشود. رقابت در صنعت، نشاط و پیشرفت را به همراه دارد، اما همکاری بین همکاران نیز برای پیشرفت در این زمینه ضروری است.